Zîrâ ilâhî muhabbetler, gönlü diri tutar, sıhhatli kılar,hayra istikâmetlendirir.Muhabbet ve onun zıddı olan nefret,ikisi birden aynı anda bir kalpte bulunamaz.Ne var ki, gönül boşluk kabul etmediği için,birinin yokluğu,diğerinin varlık sebebidir.
Sayfa 106Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.