o duyarlı olduğum çağlara da özlemim yok. herkes kendince haklı, hor görür, iyilik yapar. sağduyunun kutsal merdiveninde en üst basamağa konduruyorum kendimi.
alışılmış mutluluğa gelince; ister evcil, ister değil.. hayır, bu benim işim değil. sefih mi sefihim, güçsüz mü güçsüzüm. uaşam emekle yeşerir, eski bir gerçektir bu; ya benimki, yeteriyle oturaklı değil henüz yaşantım, eylemin, dünyanın o en değerli noktasının üstündeki uzaklarda bir yere dalgalanıp uçuyor.
·
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.