Lontano, yaptığım derin araştırmalar sonucu Grangé’ın, kötü giden kariyerini kurtaran kitaplarından biri imiş. Türün alıcı olmadığımı sanırım defalarca sizlere belirttim bu mecrada, ama uyumadan önce okumak/dinlemek kafa dinlendiriyor, düşünmeyi gerektirmeyen okumalar (o ne demekse artık?) Lontano, ikisi erkek, birinin ise kız olduğu üç farklı karakterdeki kardeşin, polis babanları tarafından etkisiz hale getirilen bir seri katilden yıllar sonra kopya cinayetlerin tekrar günyüzüne çıkışı ve Belçika, Afrika ve Fransa’ya uzanan oldukça çetrefilli bir okuma vaat ediyor okura. Grangé’ın kurguları, okuduğum birkaç kitabıyla, sürekli uluslararası ve şehir şehir dolaşan dinamik yapısıyla okuru diri tutma çabası gözle görülüyor derecede ayırt edici. Açıkçası aksiyom anlamında kitaba hareketlilik katsa da, beni oldukça yoruyor. Uzun, yorucu bir yolculuğuma çıkmışım gibi hissettiriyor, o yüzden sevemiyorum bu anlatım tarzını. Yazarın korku ve polisiye konularının yanında, muhakkak bilimkurgu sosu da mutlaka oluyor. Lontano da bu konudan nasiplenen bir başka romanı. Ben bayılmadım, lakin okurken sıkıldığım yer de çok fazla değildi. Sadece kardeşlerin babası oldukça sinir bozucu bir karakter. Finali de fena değildi. Polisiye seviyorsanız şans verebilirsiniz elbette, devam kitabı da varmış. Artık onu da ölmeden bir ara kafama eserse okurum. Kısmet.

LontanoJean-Christophe Grangé · Doğan Kitap · 20163,961 okunma

·

77 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sezer Akın