Mutlu bir melodinin hayaleti aradan geçiverdi ve kayıplara karıştı. Koro kendine sağlam bir zemin buldu. Aniden bir şey oldu, müzikte olması gerekmeyen bir şeydi bu; bir hücum, bir yaratım. Sesler bu yeni bilgiyle renkleniverdi. Ah, o guzellik, o güzellik! Şayet Brahms kadar ileriyi görebilseydim hiçbir şey beni şaşırtımazdı, diye bir düşünce geçti aklından. Krizalit. Koza. Şeylerin mimarisi! Çoktan, ileride dönüşeceği varlığın kendisi olan her şey
·
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.