Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

Ara sıra bir kenara çekilip, “Sıramı savıp bu dünyadan gittiğimde, kalanlar beni neyle hatırlayacaklar?” diye düşünmeli insan. Kim bilir belki o zaman, içine düştüğü bu hikayesizlik kuyusundan çıkabilsin diye kendine bir ip uzatabilir...” diye yazmış Gökhan Özcan. Kış gelir baharı hatırlarız, kuş ölür uçuşu hatırlarız... Peki ama bizim de insanların kalbine bahar olmuşluğumuz, ne bileyim uçmak için kanat gerektirmeyen sevinçler yaşatmışlığımız var mı? Bazı şeylere geç kalmış olmak canımı acıtıyor düşündükçe, sonra en acı olanın hayata geç kalmak olduğunu anlıyorum. Bahar gelip gidecek ben hiç görmeden hayatım sonbaharda donup öylece kalacakmış gibi, öylesine tuhaf bir telaş ve garip bir hüzün. Sonra daha acısını anımsıyorum, ya bana daima tam vaktinde yetişen, tam vaktinde elimi tutan, düştüğümde kaldıran, yaralarıma şifa olana geç kalırsam... Herşeyin bir telafisi var ama O’na geç kalmanın yokki... Bir dua arıyor yine kalbim, hatırlıyorum; “Allah’ım” diyordu hikayemde bir derviş, “Kalbimin ayaklarını hızlandır, dünyadan hızlı koşayım, engelleri, dik yokuşları, ayağıma dolanan dikenleri aşmamda bana yardım et ki, sana geç kalmayayım...”
·
1 artı 1'leme
·
579 görüntüleme
Hüseyin Aslan okurunun profil resmi
“Her şeyin bir telafisi var ama O’na geç kalmanın yok ki…” 👏🏻 👏🏻 👏🏻
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.