Beyaz mı geceler ?Kör olduğunuzu düşündünüz mü hiç? Hiçbir şey göremediğinizi, birdenbire? Etrafınızdaki her şeyin silindiğini? İşte o manzara gerçekten de siyah mıdır acaba? "Kör karanlık" diye ifade ederiz, "gecenin körü" deriz falan ya hani, peki ya körlüğün rengi gerçekten de siyah değilse? Gerçek körlüğün, beyaz bir gecede gelmediğini kim söyleyebilir size, hele ki gerçekten de körlüğü deneyimlemediyseniz?.. Mutlak körlüğün rengi beyaz olamaz mı yani?
Kahramanımızın macerasını ilk ağızdan okuyoruz. Kendisiyle sohbet eder gibi bir okuma deneyimi içerisindeyiz anlayacağınız. Hele ki girişteki o, şehirden, evlerden, sanki dostlarıymışçasına bahsedişi... Muazzamdı. Dosto yapmış yapacağını ;) Neyse efenim, sanırım oralarda da bayram tatilinin dokuz güne çıkarılmasından mütevellit, şaka şaka, yazlıklara göçüşlerden dolayı şehirde bir tenhalaşma hali zuhur ediyor. Bu da kahramanımızı kırlara bayırlara yöneltiyor. Olayın içine girmeden evvel güzel bir manzaraya falan doyuyoruz anlayacağınız. Sonrasında ise rıhtımın korkuluklarında bir kadın belirir, olaylar alevlenir...
Nastenkaaa, Nastenka... Olaya dair bir şeylerden bahsetmek istemem, zira zaten benim gibi bir yavaş okur bile birkaç saatini vererek bitirebiliyorsa bu kitabı, siz hayli hayli bitirirsiniz, keyfinizi kaçırmayalım. Daha çok, "beyaz gecelerin verdiği körlükler" sebebiyle pek de ciddiye almayacağınız, isteseniz de alamayacağınız şeylerden bahsedesim var. İster kadın olun ister erkek, birini iyice tanıyıp çözmeden hayallerinizden bahsetmeyin. Kendinizden bahsetmeniz normal, işiniz gücünüz, hayatınız, sevdiğiniz şeyler falan... Bunlar sizi birbirinize bağlayabilir ama hayaller... Onların içine birini katmak pek de öyle kolay bir iş değil, ha hayalleriniz yolgeçen hanına dönmüşse o zaman sıkıntı yok, Arka Sokaklar'daki Rıza Baba'nın kızı Pınar karakteri gibi değiştir dur (dört farklı oyuncu tarafından oynanmış, vikinin yalancısıyım) :D Ve de en can alıcısı, aklında, kalbinde birinin olduğunu bildiğiniz insana kendinizi kaptırmayın. Bunu size belli ediyorsa zaten pek de suçlu sayılmaz, sizi uyarmış en azından. Fakat hem bunu sizden saklayıp veya inkar edip hem de maziyi önünüze getirip duruyorsa... Ev üstüne ev yapmaya kalkarsanız, sizinkini kaçak diye yıkarlar. Hepimizin iyi kötü yaşanmışlıkları var, bunlar normal şeyler. Fakat bir şeyler aşılamamışsa, devam edilemiyorsa, bozuk plak gibi tekrarlanıyorsa bazı şeyler, mazoşist değilseniz "next" deme zamanınız gelmiş demektir. Kulak ardı edilecek önerilerimizin bu kitaplık da sonuna geldik, bir başka kitapta görüşmek üzere :P
