Eyvah, ne zaman ki hatırlarım,
Bir daha asla göremeyeceğim,
Yasını tuttuğum bu kadını;
Zihnim bir keder deryasını,
Döker gönlümün orta yerine,
Derim, “Ey ruh, git, bekleme,
Kederdir kaderin bu âlemde,
Mahveder seni her bir ânında,
Sokar korkunç fikirleri aklına.”
Sonra dilim Ölüm’e seslenir
Ki bana sıcak bir meceldir,
“Gel bana,” derim, aşk ile,
Hasetim var tüm ölenlere.
Sayfa 68
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.