Aşk öyle bir sır oldu ki; hafî oldu, êhfâ oldu..
Cümle cemîl'lerden de, âlâ oldu.
Geriye kalan yegâne, Cemâl'i bâ kemâle seyr oldu.
Arş, kürsü, küllü eridi, kül oldu...
Ol Kün fe yekün oldu, hark fe yekün!
Şiire-şaire nişâne, ancak bir harf düştü:
" ع " ......
خ ف ز ي