Goriot Baba iyi bir babaydı ama bir kusuru vardı..İnsanlara fazla güvenirdi..Şimdi olsa söylerdim, Goriot derdim..Her ihanet, sevgiyle başlar... Adam saçlarını süpürge etti, varını yoğunu verdi ve sonu hüsran. Bir baba değilim fakat söz konusu çocukların da olsa her şey dozunda güzeldir bence. Yani çocuklarının değil de pansiyonda kalan bir öğrencinin evlatlarından daha evlat gibi davranmasi beni derinden sarstı. Hikaye iyi hoştu ama gizem unsurunun eksik olduğunu düşünüyorum. En azından Goriot Babanın hikayenin başındaki gizemli karakterinin sıradanlaştırılması beni hayal kırıklığına uğrattı. Bu yapılacaksa da bu kadar erken olmamalıydı. Sonlara doğru drama fazlasıyla arttı ve bir süre sonra sanki aynı şeyleri tekrar, tekrar ve tekrar okuyormuşum gibi hissettim. Uzun soluklu bir hikaye olsaydı es geçebilirdim ama 270 sayfalık bir kitap olunca biraz göze batmıyor değil.