Birkaç günlüğüne ben ve babam hariç ailem Kocaeli'ye bayramlaşmaya gitti. Ben çalışıyordum diye gitmedim. Bu zaman diliminde babam 30 yaşımdan sonra paşa çocuğuymuşum gibi hürmetin suyunu çıkardı. Sonuçta kendisi de babası kılıklı. Dün işte akşam paydosa doğru aklıma durduk yere Kars'ın yöresel yemeklerinden Hengel aklıma geldi. Kendi kendime o sırada babam aklıma geldi. Babamın arkasından bir övgüler yağdırıyorum haddi hesabı yok. "Acaba babamdan mı Hengel istesem. Şöyle bol acı sarımsaklı hemde acı olacak" diye kendi kendime içimden geçirdim ama babamın huyunu bildiğim için unutmaya çalıştım. Bir yandan kendi kendime "Aykut senin baban sevgi müptezeli. Senin beynine ederim bak. Dur durduğun yerde. Diyeceksin ve adam yapacak. Biliyorsun adamın huyunu" dedim. İş bitti eve dönüyorum "inşallah aklıma Hengel gelmez" diye ümit ediyorum. Eve bir geldim annemler dönmüşler. Ahan Hengel arzum daha da debreşti. Kendimi zor frenledim gittim yıkandım sonra uyudum. Sabah ailecek kahvaltı yaparken yine aklıma Hengel geldi ama kendime söve söve durdum. Oğlum sen Karslısın. İstanbul bebesi olsan tamam Allah gecinden versin ailenle anlaşmazsın anlarım. Ulan bizim yaratışımızda var hürmet, saygı dur durduğun yerde.
58 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.