Hayat bazen haddinden fazla yorucu olabiliyor. Bize seçenekler sunuyormuş gibi yapıyor ama yalan seçenekler hileli. Biz de kendimiz tercih ettik diye kendimizi avutuyoruz, ne ahmaklık!.. Gitmek, gidebilmek ne büyük lütuf, arkada kalmamak... Rüzgar olmak mesela oradan buraya savrulmak, beraberinde toz toprak taşımak, güneş varsa usul usul esmek bir çocuğun saçlarını karıştırıp yoluna devam etmek ya da kasırgaya dönebilmek çığlık çığlığa esmek önüne geleni sağa sola savurmak, almak, uçurmak.. Yani ki rüzgar bile olmak mevcut halimizden daha iyidir bence. Rüzgar olmak esmek uçsuz bucaksız tarlalara, dağlara, ormanlara...