Ağzımdan kaçtı, denilebilir de Kalemimden kaçtı, denmez.
Necip Fazıl'ın eski şiirlerinden birçoğunu sonradan reddederek, "Mal sahibi bensem, bunları istemediğim, tanımadığım ve çöplüğe attığım bilinsin," demesi; Câhiliye Devri'nin en büyük şairi Lebid'in, Kur'ân indikten sonra kalemini kırması, kalemden kaçma girişimleridir. Fakat kalemden kaçmak, kaleden kaçmaktan daha zordur. Hayatınızın hiç beklenmedik bir anında, kurnaz bir nöbetçi gibi sırıtarak karşınıza çıkabilir yazdıklarınız; hatta öldükten sonra bile bir nebbaş gibi soyabilir mezarınızı.
Sayfa 47 - Şule Yayınları, 99. Baskı: Mart 2017, İstanbulKitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.