Yunus düş kırıklığına uğramış, son derece öfkelenmiştir. O merhamet değil “adalet” istemektedir. Sonunda, Tanrı’nın onu güneşten korumak için yarattığı bir ağacın gölgesinde dinlenirken Tanrı ağacı kurutuverince Yunus’un canı sıkılır ve kızgın bir şekilde Tanrı’ya serzenişe başlar. Tanrı ona şu cevabı verir: “Bir gecede yetişip bir gecede soluveren, uğruna hiç çaba harcayıp büyütmediğin bir ağaca acıyorsun. Öyleyse ben ne diye, içinde sağ ellerini sol ellerinden ayıramayan on iki bin kişinin ve bir sürü hayvanın yaşadığı o büyük kenti, Ninova’yı bağışlamayayım?”
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.