❝
Artık sanki yaşamıyorum, yaşayan birini seyrediyorum...
❞
··
13 artı 1'leme
·15bin görüntüleme
Bazen hayat, bir izleyici gibi hissettirebilir. Ancak unutma ki senin de sahnede olduğunu ve hayatını istediğin yönde şekillendirebileceğini.
Kaydedilenlerimde şöyle bir gezeyim dedim. Geçen okuduğum bir yazı aklıma geldi. Bu şekilde hissetmek şizoid belirtisi imiş. Uzun uzun araştırdım bunu. Ve okuduğum her makalede bu veyahut buna benzer cümleler gördüm. Şizoid bozukluğa sahip şizoidler böyle hissediyorlarmış.
Ya da yaşamaya çalışan.! Ya da yaşadığını zanneden mi desem daha doğru olur! Sahi yaşamak neydi ? Hevesleri çalınan nefesler için nefesin yavaşlaması mı,kalp atışlarının durağanlasması mı? Seyrettiğim o kişinin kaybettiği eksiklik neydi ki tamamlayayım ve hayata yine binbir ümitle bağlansın.! Özlemekte bir bencillik değil mi esasen zira; senden eksileni sana geri istiyosun!
Daha önce bildiğim romanı okur gibiyim. Bir roman kendini okumaya başlasaydı herhalde bu kadar sıkıcı bulurdu kendini...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.