Acıklı bir hikaye bitirdim. Aziz bey gibi bitti. Aklıma hep şu fikir geliyor. Normal insanların hayatları roman olmuyor ki böyle Azîz bey gibi garip insanların hayatları roman oluyor, anlatılası bir hikaye oluyor. Ya da herkes kendi hayatının başrolü bir hikaye karakteri. İkinci düşünce daha mantıklı. İlki çok spesifik oldu. Ne o bizim gördüklerimiz, yaşadıklarımız, sevdiklerimiz anlatılamaz, roman olamaz mı yani dedirtir? Olur olur. Herkes birşeyler yaşıyor sonuçta... Neyse gelelim Aziz bey'e bencil bir hayat sürdü. Herşeye geç kaldı. Severken de söylerken de çok düşündü. Yalnız düşünceleri beyninin içinde kaldığı için çevresindeki insanlar olaylardan pek haberdar olmadıkları için kırıldılar. İnsan kırılınca her tür şeye davetiye çıkarıyor. Ben Ayfer hanımın kalemini çok seviyorum. Ondan dolayı severek okudum. Fakat içen sıçan insanlardan maalesef nefret ediyorum. O yüzden Aziz beyi sevmedim. Kitap güzel. Ama okunmalı mı? Bence çokta birşey katmıyor. Kalabilir.

Aziz Bey HadisesiAyfer Tunç · Can Yayınları · 202210,3bin okunma

·

57 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

119. Element [Bm]