Artık büyük adamı yalnızlığa ittikten sonra, ona ne yaptı- ğını unuttun. Hemen yeni bir saçmalık konuştun, yeni bir alçaklık yaptın, onu tekrar derinden yaraladın. Sen unutursun. Ama büyük insanın özelliğindendir unutmamak, kin gütme- mek, ama senin niçin böyle bayağı davrandığını anlamaya çalışmak. Bu da senin için yabancı, biliyorum. Ama inan bana: İstersen, yüz kez, bin kez, milyon kez acı ver, onulmaz yaralar aç, yaptığın adi kötülüğün ardından o an ne yaptığını bilmesen de, büyük insan, yaptığın kötülüklerin vicdan azabını senin yerine çeker, bunlar büyük şeyler olduğu için değil, tersine küçüklükler olduğu için. Kavramak istiyor, hangi içgüdüler seni dürtüyor, seni hayal kırıklığına uğratınca, eşini karalamaya, kötü niyetli komşunun hoşuna gitmiyor diye, çocuğuna eziyet etmeye, arkadaşını aldatmaya, iyi yürekliyle alay edip onu sömürmeye, kamçı karşısında iki büklüm olmaya, verilen yerde almaya, talep edilen yerde vermeye, ama sevgiyle verilen yerde hiç vermemeye; düşene ya da düşmek üzere olana bir tekme de sen vurmaya; doğrunun söyleneceği yerde yalan söylemeye ve yalanı değil de doğruyu kovuşturmaya. Sen kendini hep kovuşturanların safında buluyorsun, küçük adam.
Senin teveccühüne mazhar olmak için, küçük adam, senin değersiz arkadaşlığını kazanmak için, büyük insanın sana uyması, senin ağzınla konuşması, senin niteliklerinle donanması gerekiyor. Oysa, senin niteliklerine, senin diline, senin arkadaşlığına sahip olsaydı o, büyük insan, büyük ve doğru ve sade olmazdı! Senin ağzınla konuşan arkadaşlarının, hiçbir zaman büyük insan olmadıklarına, kolaylıkla ikna olabilirsin: Bu söylediğimi kanıtlayayım.
Senin arkadaşının büyük bir iş becerebileceğine, inanmıyorsun. Aslında ve işte asıl onurunu gösterişle taşıdığın zaman, gizliden gizliye kendi kendini aşağılıyorsun; kendini aşağıladığın için de, arkadaşın olan kişiye saygı duyamazsın. Aynı masada oturduğun ya da aynı evde yaşadığın herhangi bir kişinin, büyük bir işi başarabileceğine, inanmazsın. Bu yüzden, bütün büyük insanlar yalnızdılar. Senin yakınında iyi düşünmenin olanağı yok, küçük adam. Yalnızca senin hakkında ve senin etrafında düşünmek mümkün. Senin ile değil. Çünkü sen, her büyük, geniş düşünceyi boğarsın. Anne olarak, düşünen çocuğuna şöyle dersin: "Bu, akıllı uslu öğrencilere göre bir şey değil! Kuşku mu duyuyorsun? Havadaki mikroplardan?" Öğretmen olarak, şöyle dersin: "Çocuklar uslu ve sessiz olmalı,
Sayfa 31Kitabı okudu
·
49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.