Ayrıca aciz ve ötekine muhtaç olduğumuz gerçeğinin kökeninin erken doğmuş olmamızda yattığını da doğaya bakarak rahatlıkla görebiliriz. Doğadaki hiçbir canlı bu kadar uzun süre boyunca hayatta kalabilmek için annesine muhtaç değildir. Bu bağımlılık aylarca sürer. Bu da zihnimize öteki olmadan hayatta kalamayacağımız bilgisini kazır. Bu bilinçdışı bilgiyi yalnız kaldığımızda veya terk edildiğimizde iliklerimize kadar hissederiz. Ayrılmak, bilinçdışı olarak annenin yokluğunu anımsattığı ve bu da ölüm anlamına geldiği için bu kadar zordur.
Eksik ve aciz olduğumuz gerçeğiyle birlikte, bir gün ölüp gideceğimiz ve kurda kuşa yem olacağımız bilgisi insan tekinin sahip olduğu en trajik bilgidir. Ayrıca insan doğadaki diğer canlıların çok büyük bölümünden fiziksel özellikleri bakı- mından da çok daha zayıftır. Homo sapiens, en başından beri topluluk halinde yaşayarak bu eksikliği, yani ötekine muhtaç olma durumunu telafi etmeyi ve hayatta kalmayı başarmıştır. Bu bir anlamda ailenin - dikkat edin evliliğin değil - neden her daim var olduğunun da nedenidir.
Sayfa 84
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.