Mustafa Kemal, 25 Nisan günü elde edilen başarıda en büyük payı 27. Alay ile 57. Alay'a vermektedir. Özellikle 77. Alay ile 72. Alay'ı pek fazla öne çıkarmamaktadır. Bunun nedenleri ne olabilir? 25 Nisan günü, 72. ve 77. Alaylar Mustafa Kemal'in onlardan beklediği başarıyı gösterememiştir. Bu iki alay İstanbul'daki 6. Kolordu'ya bağlı birliklerdi. Mustafa Kemal bu alayların eğitim seviyelerini yeterli görmediğinden, bu alayları istememişti. Aslında, 19. Tümen'in, 57. Alay ve iki er eğitim alayından kurulması düşünülmüştü. Mustafa Kemal, er eğitim alaylarında ısrarlı olmuşsa da bu düşüncesi kabul görmemişti. Mustafa Kemal, Derne'de İtalyanlarla yapılan muharebelerde Araplardan kurulan birliklerin başarısızlıklarına yakinen şahit olmuştu. Mustafa Kemal'in 1 Mayıs 1915 günü verdiği tümen emrinde de bu endişelere karşı aldığı kesin tavır net olarak görülmekteydi: "Karşımızda bulunan düşmanı hepimiz ölerek mutlaka denize dökmemiz gerektiği vicdani kanaatindeyim. Vaziyetimiz düşmana göre zayıf değildir… İçimizde ve komuta ettiğimiz askerlerde Balkan utancının ikinci bir safhasını görmektense burada ölmeyi tercih etmeyenlerin bulunacağını katiyen kabul etmem. Şayet böyleleri olduğunu hissediyorsanız, derhal onları kendi ellerimizle kurşuna dizelim…"
Mustafa Kemal'in aynı düşüncelerini, 5 Haziran günü verdiği başka bir tümen emrinde de tekrarladığını görüyoruz:
"Düşmanın siperlere yapacağı piyade, makineli tüfek, topçu ve bomba ateşleriyle veya bundan başka herhangi bir vasıtayla hangi etkiyi yaparsa yapsın, yerini bırakan, siperini boşaltan askerden hangi rütbede olursa olsun bütün subaylara kadar, o anda orada bulunan üstü tarafından idam edilecek ve neticesi bana bildirilecektir."
Herhalde, harp tarihinde bu şekilde açık ve net emir verebilecek komutanlara zor rastlanır. Burada Mustafa Kemal'in kararlılığı, cesareti ve sorumluluğu alma özelliklerinin hepsine sahip olduğu görülmektedir.
Sayfa 48 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.