Və son...
- Abdulla sizi çox sevirdi, - dedi. Qadın susdu. Səssizlik çökdü. Hikmətin gözləri doldu.
Astadan:
- Bir bacını, bir ananı... bir ovuc vətən torpağını... nə qədər sevmək mümkünsə, o qədər, - pıçıldadı. Cavab gözləmədən dəstəyi asdı.
Sayfa 332Kitabı okudu
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.