Hayatımda hiç bu kadar nahif bir tokat yememiştim. Aslı Ilgın Kopuz çoğunlukla yağmurlu, zaman zaman güneşli olan hayatımıza cesurca dokunduruyor.
Kaçtığımız, görmezden geldiğimiz, ertelediğimiz, ihmal ettiğimiz her ne varsa bizi günbegün yalnızlığımıza kavuşturuyor. O yalnızlığın içinde debeleniyoruz. Çıkamıyoruz. Çıkmak için çabalamıyoruz.
Kitabı çok beğendiğimi gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. Yazar Aslı Hanım radarıma girdi, artık takip edeceğim kendisini.
