Ne yağmurlar yağar artık, ne bir kuş kanatlanır
Güneş donar göğün karnında, yollar kapanır
Nesneleri yalar dilim, adını anlamak için
Acılar, yalnızlıklar, hüzünler adıyla çağrılamaz
Bunun için ömrüm bir tanımsızlıklar toplamıdır
Sular gitgide sığlaşır, çöller akar
Uzlaşmanın adı uyum oldu nicedir
Benim dengem hiç yollara düşmediğimdendir
Fırtınada bir teknedir sarsak bedenim
Batacak olsa bir kendine sarılır
Dalgınım çok zamandır, ki dalgınlığım
Tarihin içini çektiği yerlerde durduğumdandır...