Sultanlar için haftada iki gün Mezalim'e oturmaktan, haklıyı haksızdan ayırmaktan, adalet dağıtmaktan, böylece raiyetin sözünü kendi kulağı ile işitmekten başka çare yoktur. Raiyetten gelen dilekçelerin yazılı bir emir ile cevaplanması gerekir. Halkın dilek ve şikâyetlerinin sultan tarafından dinlendiği ülkede duyulursa zalimler korkar ve ellerini mazlumların üzerinde çekerler. Onlar cezalandırılma korkusu ile zulüm ve yağmaya cesaret edemezler. Büyüklerin göstermiş olduğu bu tarz adalet örnekleri, ahirette kurtuluş içindir. Zira dünya fani, herkes burada geçicidir.