annem ağaca tapan bir yaratıktı. hatta ya sapanca’dan ya da istanbul’dan dönüyorduk, baktı ki o nefis ağaçlar gitmiş, yollar genişletilmiş, cascavlak olmuş her yer; atatürk bulvarı kıraç halde: "inşallah bunun (menderes'in) sonu da böyle bir ağaçta biter" demişti. menderes idam edildiğinde dizlerini döğdü, “dilim kopaydı, çenem düşeydi" diye ağlamağa başladı.
·
37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.