Biz bu hayatta nasıl mutlu olacağız? Ne yaptığımızda, neye ulaştığımızda kendimizi bir şeyleri başarmış, bir yükü hakkıy- la omuzlamış ve bir yere kadar taşımış hissedeceğiz? Bu yükü nasıl taşıyacağız? Çalışacağız, okuyacağız, göreceğiz, planlaya- cağız, kendimize bir hayat kuracağız, tamam ama bunu hangi ölçüye göre yapacağız?
İlber Ortaylı'ya göre bir ölçü hep var. Bir tür altın oran... Çoğumuz bunu ıskalasak da, kaçırsak da, tutturamasak da bir hesap standardı var. Bu ölçü, bu standart, bu altın oran tarihten bu yana hep kendini korudu. Toplum yaşamının ilk günlerinden beri düşünürler bu konuya kafa yordu. Çalışmanın ölçüsü. Düşünmenin ölçüsü. Okumanın ölçüsü. Durmanın, beklemenin ölçüsü. Tembelliğin ölçüsü. Tevazuun ölçüsü. Hatta mutluluğun ölçüsü...
İlber Hoca'yla ağır ağır yürüyoruz. Bir yandan anlatıyor, bir yandan da etrafını seyrediyor. Duraklama anlarımızdan birinde "Mutluluk hem hak hem de bir görevdir," diyor. "Sadece mutlu olmaya çalışmayacaksınız, toplumu da mutlu kılmaya çalışacaksınız."
Sayfa 11
··
1 artı 1'leme
·412 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.