Ona göre, çocuklar kimseye ait değillerdi, ebeveynlerine bile. En fazla hamile bir kadının karnında olan küçük varlıktan bahsetmek için "çocuğum" demesine tahammül ediyordu. Ama bebek doğduktan sonra, artık çocuk annesine bile ait değildi. Çünkü Janusz'a göre, çocuklar sahip olunacak nesneler değillerdi; onlar düşünebilen, harekete geçebilen, karar verebilen ve saygı duyulması gereken insanlardı.