Ben şeyleri, çözülmesi gereken, ama aynı zamanda yeniden kesilmesi gereken çizgiler bütünü olarakdüşünme eğilimindeyim. Noktalan sevmiyorum, nokta yapmak bana aptalca geliyor. İki nokta arasında olan çizgi değildir, nokta, birçok çizginin kesişiminde yer alır. Çizgi asla düzenli değildir, nokta yalnızca çizginin sapmasıdır. Aynı zamanda önemli olan, başlangıçlar ve sonlar değil, ortasıdır. Şeyler ve düşünceler ortamla gelişir ya da büyür ve yerleşilmesi gereken yer orasıdır, her zaman orası kıvnlır. Bu nedenle, çok çizgili bir bütün, felsefeyi, felsefe tarihini, sadece tarihi, bilimi, sanatı temasa geçiren çöreklenmeler, kesişmeler, sapmalar içerebilir. Bu, herhangi bir noktada ortaya çıkıverme ihtimaliyle birlikte, mekânı bir girdap şeklinde işgal eden bir hareketin kıvrıntıları gibi olacaktır.