İsa ve Musevilik
Isa’nın akımı Yahudiler arasında ne kadar başarısız olmuş olursa olsun, kendini Museviliğin bir parçası hatta Tanrı’ya en yakın, en doğru parçası olarak görüyordu. Ancak Pavlus’a bakılırsa Yahudi kuralları, ritüelleri ve inanışları artık göz ardı edilebilirdi. İsa’nın müritlerini Kudüs’e götürdüğü zaman bile fark edilebilir olan İsacılık ile Musevilik arasındaki uçurum şimdi son derece büyümüştü. İsa eğer yaşasaydı bu değişiklikleri uygun bulur muydu? Hatta Yahudi olmayanları hareketinde ister miydi? Bu, pek olası görünmüyor. İsa, Musevilik kurallarını son derece iyi bilen ve dikkatle gözeten gelenekçi bir Yahudi’ydi. Yahudi olmayanlara/Gentilelere karşı öyle çok büyük bir sevgi
de beslemiyordu. Markos’a göre, Grek bir kadın kızındaki cini kovması için İsa’ya yaklaştığında İsa şu unutulmaz sözleri söylemişti: “İsa ona, ‘Bırak, önce [İsrailoğlullarının] çocuklar[ı] doysunlar’ dedi. ‘Çocukların ekmeğini alıp köpeklere atmak doğru değildir.’” (Markos 7:27). (Kadın buna karşılık “Haklısın, Rab. Ama köpekler de sofranın altında çocukların ekmek kırıntılarını yer” deyince, İsa merhamet edip sonunda kızındaki cini kovar.) Markos İncili, İsa’nın ölümünden neredeyse iki nesil sonra, hareketine artık çoktan Yahudi olmayanlar egemen olmaya başladığında yazılmıştı. İnsan, İsa’nın söylediklerinden başka nelerin sessizce ve diplomatik biçimde unutulmuş olabileceğini merak ediyor.
·
72 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.