Göçmüşler, kadim bir sözü fısıldar. Denilir ki mana bu söze saklanmış. Söz yaratılmasa mana olmazmış. Söylendiği vakit manaya can verir, mana olmayınca alem ölürmüş. Bu sebepledir ki söz, söylemeyecek olana emanet edilirmiş. Ola ki söyleyip de alemi öldürmesin.