Yanılgı, asla duramadan sürekli yolda olma hali, sonluyu sonsuz haline getirir: Şu benzersiz özelliklerde buna eklenir: Kapalı olan sonludan çıkabilmeyi her zaman umut edebiliriz, halbuki uçsuz bucaksız sonsuzluk, çıkışsız olduğundan hapishanedir; tıpkı mutlak anlamda çıkışsız olan her yerin sonsuz oluşu gibi. Yolun kaybedildiği yerde doğrusallık bilinmez; bir noktadan başka bir noktaya asla varılmaz; oraya varmak için buradan yola çıkılmaz; hiçbir yola çıkış noktası ya da yürüyüş başlangıcı yoktur. Daha başlamadan zaten başlanmış olunur; tamamlanmadan aynı şeyi tekrar edip durulur ve bu hiçbir zaman yola çıkamadan sürekli olarak geri gelme halinin ya da yeniden başlayarak başlamanın saçmalığı “yanlış” ebediyetin sırrıdır, ki bu da “yanlış” sonsuzluğa tekabül eder; oluşun anlamı belki de bu ikisinde saklıdır.
Sayfa 118Kitabı okudu
·
136 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.