Kendime doğru hep geri çekilir olmuştum. Yenilginlik tutmuştu yakamdan, beni sarsıyor; sarstıkça bana kinleniyordu. Sanki artık bitmesini istiyordum, -her şeyin bitmesini… Ve, daha artan bir kinle, beni kendime iteliyordu yenilgi.
Kuyu, derindi.. karanlıktı.. ölümdü.