Askerde okuduğum ve beni en çok yoran kitaplardan biridir. Okuması çok zor bir kitaptı. Özümseyenleri geçtim, bitirebilenin kalçasından öpüleceği kitaptır. Kesinlikle herkesin sevebileceği bir kitap değil. Kanmayın popüler mecrada herkesin Selim gibi takıldığına, ilk yayımlandığında gerçek bir ilgisizlikle karşılanmış bu roman. Günümüzdeyse tam tersi durumda, ironik. Bir sayfada anlattığı konu diğer sayfada devam etmiyor. Yazarın kolay anlaşılmak gibi bir derdi yok. Tamam varoluş felsefesine falan değiniyor ama bu kadar da karışık yazmaması gerekirdi. Sayfalarca iç dünya tahlilleri, kimin düşündüğü defalarca okunarak anlaşılan bölümler falan hepsi iç içe karışmış. Bir kitap hiç mi bağlayıcı sürükleyici olmaz kardeşim. Bölümleri bitirirken boğulmuştum. Doğrusu edebi açıdan değerlendirirsek bazı cümleler kaliteliydi fakat yine de fazla uzundu. Yanlış hatırlamıyorsam 60 küsür sayfa noktalama işaretsiz yazmıştı. Evet evet, dil bilgisi sıfır. Bahsettiğim aralıkta tek bir noktalama işareti yoktu. Sosyal medyada sıklıkla paylaşılan Olric paylaşımlarının çoğu ise ya sahte ya da güya kendisini Selim zannedenlerin abarttığı aforizmalar. Bence sırf bu yüzden Olric adında bir sosyal medya uygulaması çıkmalı, hazır Threads kapanırken hem boşluğu doldurur hem de Olric mastürbasyonu yapanlardan kurtuluruz ahahah! Ayrıca kitabı beğenip/beğenmeyenler için tutunan/tutunamayan şeklinde kategorize etmişler ajsjsjsjs. Bu kitaba öyle bakan okurlar önce kitabın peşinden tapınak şövalyesi müritleri gibi körkütük koşmayı kesmelerini tavsiye ediyorum. Hülasa, Tutunamayanlar gibi kitaplar olmasaydı ölümünden yıllar sonra popüler olarak keşfedilen yazarları ve korsan sahaflardan satın alınıp bitirilmeden kutsal kitap ilan edilen talihsiz romanları da anlayamazdık.

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202061,6bin okunma

·

1 artı 1'leme

·

711 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tengrigens