Kür Şad
O şimdi yarı Tanrı gibi bir şeydi. Ölümü başka türlü olmalıydı. Kırk kahraman birer birer düştükten sonra o hala ayaktaydı. Uzun saçları omuzlarında uçuşuyor, gözleri kıvılcımlar saçıyor, kolu yıldırım hızıyla kalkıp iniyor. her inişte bir Çinliyi deviriyordu.
En sonra ölüm kızı onun eline bir sağrak sundu. Kür Şad bu acı sağrağı gözünü kırpmadan içti. Atının yelesine kapandı. Başını dayadı. Sağ elinde kılıç hâlâ sımsıkı duruyor, sol eli sarkıyordu.
Kür Şad ölmüş, fakat attan düşmemişti.
Ölmüş, fakat yenilmemişti...
Sayfa 419
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.