Bozkurtlar Hüseyin Nihal Atsız

"Delinse yer,çökse gök,yansa,kül olsa dört yan
Yüce dileğe doğru yine yürürüz yayan
Yıldırımdan,tipiden,kasırgadan yılmayan
Ölümlerle eğlenen tunç yürekli TÜRKLERİZ"...

Vatanım...Bayrağım...Ezanım...Vatanım bölünmesin...Bayrağım inmesin...Ezanım dinmesin...Vatanımın toprağında,bayrağımın altında,ezanımın sesiyle yaşamayı ve ölmeyi nasip etsin yüce Rabbim...

İşte böyle bir aşkla okudum Bozkurtları...Kalbimin sesi kulaklarımı çınlatırken,gözlerimden akan yaşların farkında olmadan daldım gittim Bozkurt'ların bozkırına...Bir avuç toprak olmak için,yurt olmak için açlıktan,hastalıktan öldüklerini gördüm de baş eğdiklerini,boyun büktüklerini görmedim...
Kürşad,İşbara Han,Üç Oğul,Bögü Alp,Gök Börü,Yamtar,Sancar,Urungu...Bu güzel insanlar atlarına binip "uçmağa"gitseler de benim ve benim gibi soyunu,atasını bilip,unutmayanların gönüllerinin baş köşesinde olacaklardır...

Şükürler olsun ki dünyanın en güzel vatanına ve bayrağına sahip bu ulusun,unutulmayacak kahramanları var...Ne mutlu bunu bilenlere,unutmayanlara ve unutmayacak olanlara...

Kitabı okurken binlerce yıl öncesine, bozkırda atların koşturduğu, çadırların kurulduğu, kılıçların çekildiği günlere gittim hatta içinde kayboldum. İslam'la henüz tanışmamış olmasına rağmen Türk töresinin insana ne kadar değer verdiğini, Töre karşısında kağanların bile boynunun kıldan ince olduğunu gördüm. At üstünde koşturdum, ava çıktım, yoksulluğu, kıtlığı gördüm. Evdeşi ve çocukları için mücadele eden erleri gördüm. Elinde kopuzuyla Türkü söyleyen ozanları dinledim. O eşsiz şehri Ötüken'i ve Türk yurdunu gezdim. Kürşad'ı, onabaşı Pars'ı, İşbara Han'ı, Yamtar'ı Tonyukuk'u, Ay Hatun'u gördüm. Çin üzerine sefere çıktım. Esir düştüm. Yaralandım. Yılmadım, yıkılmadım. Güreş tuttum. Ok attım, kılıç savurdum. Birde ölümlü dünyada ölümsüz sevdaları gördüm...
Bu ülkede yaşayan, ülkesini seven, her görüşten, her gencin rahatlıkla okuyabileceği şahane bir tarihi roman. Diğer eselerini okumamak la birlikte bu ölümsüz eseri bizlere bıraktığı için Hüseyin Nihal Atsız'a şükranı bir borç bilirim, saygılarımla...

İlk yazılı tarihimiz olan Orhun yazıtlarının sahibi Göktürklerin Çinliler yüzünden nasıl yıkıldığını, Kür Şâd'ın 40 çerisi ile Çin sarayına yaptığı ihtilali, İlter-iş Kağan'ın tekrardan Göktürk devletini kurmasını romanlaştırılmış bir şekilde görüyoruz. Romanda bir çok karakterin hikayesine rastlıyoruz. Ve ölüm Türklerde sürekli kol geziyor. Sürekli birileri ölüyor. Okurken kendimi o savaşlarda hissettim diyebilirim. Milli duyguları güçlendiren bir eser olduğunu düşünüyorum. Uzun zamandır okumak istiyordum ve sonunda okudum. Akıcı bir anlatımı olduğu için sayfalar hızlıca çevriliyor. Elimden koymak istemiyordum ama yoğun iş temposu buna engel oluyordu. Kendini Türk hisseden herkese hatta hissetmeyenlere de okumalarını tavsiye ederim. Atsız gerçekten güzel bir eser ortaya koymuş.

Gururla, binlerce kez söyleyebilirim ki: ‘’Kür Şad benim davamın adıdır.''

Tarihimiz kahramanlık örnekleriyle doludur ama şüphesiz Çin sarayını basan Kür Şad ve kırk çerisi bunların en yüksek mertebelisidir. Sayelerinde İkinci Göktürk Devleti kurulmuş, Türkler esir kalmamıştır.

Kürşad'ın oğlunun kaderi de yüreklerimizi dağlamıştır. Kahramanlık dolu bu kitap, akıcı anlatımıyla Türk Edebiyatı'nda bir başyapıttır.

Atsız Ata'nın Bozkurtlar'ı hissederek yazdığını anlamak için çok bir şey yapmaya lüzum yok. Kür Şad'ın kızının son sözlerine bakmanız yeterli. Ve ilk kitabın sonuna düştüğü not.
Okuyucular Üzülmesin:
Çünkü Bozkurtlar Dirilecektir.
---

Her karakteri ayrı güzel.

Almılası, Ay Hanımı’yla Türk kadının nasıl olması gerektiğini,

Sançar’ı, İşbara Alp’i, Pars’ı, Yamtar’ıyla bükülmeyen Türk erliğini,

Kür Şad’la, İlteriş Kağan’la gerçek Türk hükümdarlığını bize anlattığı için Atsız’a yüzlerce kez teşekkür etmeliyiz.

Biz de bir gün Karabuka gibi duvarlara yazacağız :

“ Buyruğunu yerine getirdim. Ötüken’e selâm...”

Bu güzelliği unutmayacağız:

“Bozkurtlar dirilirken Ay Hanım da yaşasaydı ne olurdu”

Ve Kür Şad’ın oğlu umarım Tanrı Dağı'nda sevdiğinle berabersindir.

‘’Ayın bahtı karanlık,
Urungu’nun karadır…’’

Her has ülkücünün hayatında en az 1 kere okuduğu(okuması gerektiğini düşündüğüm) bu eseri bitirdim en sonunda.Nasıl bitirdiğimi bana soracak olursanız eğer, cevabını bilmediğim,bilemediğim soruları sormayın derim size.Sayfaları çevirdikçe Uçmağa varışlarını okuduğum Kahraman erlere üzülerek mi,Çinlilerle olan tatlı münasebetinden ötürü zihnimi hafifleten Yamtar'ın hallerine gülerek mi,Beni muhtemelen kendi ruhlarına aşık eden
Onbaşı Urungu'ya,Binbaşı Pars'a,gözüpek Yamtar'a,çaşıt Karabudak'a,Güzelliğiyle Teginleri birbirine düşman eden Ay Hanıma,kurt resimli tuğunu gönlüme diken Kürşad'a,1300 yıl sonra bile şanlarının konuşulacağına inanan ve bu konuda -iyi ki - haklı çıkan Binbaşı Bögü Alp'e,umutlarından eser kalmamasına rağmen bitmek tükenmek bilmeyen cesaretleriyle yanan Onbaşı Sülemişle Yağmur'a, canından vazgeçip onurundan vazgeçmeyen Gökbörü'ye ve daha bu kitapta adı geçip bahsedemediğim nicelerine saygı ve sevgim ile birlikte duyduğum hayranlıkla mı,yoksa Hüseyin Nihal Atsız ve bu eseriyle daha önceden tanışamamanın verdiği pişmanlıkla mı bitirdim? Sanırım hepsi...

En az üç neslin Türkçülükle, Türk Milleti'nin de Kür Şâd adı ile tanıştığı kitap. Kaç kere okuduğumun sayısını ben bile unuttum. İlk defa ortaokul son sınıfta okumuştum ve o gün damarımda kan kaynamaya başlamıştı... hâla kaynıyor..

Her Türk'ün baş ucu kitabı.

Kitap, Bozkurtların Ölümü ve Bozkurtlar Diriliyor eserlerinin birleştirilmiş halidir."her idealist Türk ün heyecanında, fikir dünyasında, ülkücülüğünde ve inancında payı olan dev bir eserdir." Cengiz Aytmatov Atsız Ata için şunları demiştir. :"Bozkırda doğmuş olan ben bile, bozkır hayatını, hiç bozkır görmemiş Atsız kadar canlı anlatamazdım"

Delinse yer, çökse gök, yansa, kül olsa dört yan
Yüce dileğe doğru yine yürürüz yayan.
Yıldırımdan, tipiden, kasırgadan yılmayan;
Ölümlerle eğlenen tunç yürekli Türkleriz!

Bu türkü hala göklerdw çınlıyor. Kür Şad ve kırk arkadaşı, aylı kızıl bayrağı bekleyerk hala ufukları gözlüyorr...

Merhabalar,
Kitabı almaya tıpçı pandanın kitaplığı 'la karar vermiştik. Aynı anda okuyacaktık fakat Atsız olunca dayanamayıp başlamış bulundum. Şimdi de başladığıma pişman olmadığımı anlatmak isterim.
Hikaye içinde hikaye olması durumu beni çok mutlu etti severim birbirine girmiş olayları. Kitapta benim dikkatimi çeken tek kusur yazım hatalarının oluşuydu. Edebi açıdan çok başarılı diyemem ama olay örgüsüne hayran kaldım bazı yerlerde tahmin ediyorum ne olacağını aynısı da oluyor ama okumaktan sıkılmıyorum çünkü hep farklı bir noktayı kaçırmış oluyorum. Bu da okuma isteğini artırıyor. Keyifli okumalar :)

HER TÜRK EVLADININ OKUMASI GEREKEN MUAZZAM BİR ESER,BİZE ÖZÜMÜZÜ HATIRLATAN MİLLİDUYGULARIMIZI KABARTAN BİR ESER VAKTİYLE BİR ATSIZ VARMIŞ VAROLSUN!

Babamın üniversite yıllarında okuyup çok etkilendiği kitaptır 'Bozkurtlar'.Israrla benim okumamı da söyledi ilk okuduğumda içerdiği eski Türkçe kelimelerden dolayı sıkılmış bırakmıştım.Raflarda görüp tekrar elime aldım ve kitabı bırakamadım.Belgesel tadındaki sıkıcı tarih kitapları gibi değil.Sanki kitap okumuyor da film izliyor gibiydim hep.Sahneler o kadar güzel betimlenmişti ki her şey gözümün önünde yaşanıyordu adeta.Kahramanların fiziksel yada karakter özelliklerinin anlatımı insanı sıkmıyor adeta sizi onlardan biri yapıyor.Normalde okuduğum bir kitabı tekrar okumak gibi bir adetim yoktur ama bu kitabı tekrar tekrar okuyabilirim.Eğer okumadıysanız hiç tereddüt etmeden başlayın derim.