Hilal Kucur bir yorumu yanıtladı.
“İnsan tam ayrılırken mi iyi şeyleri anımsıyor hep?”
··
15 artı 1'leme
·30,6bin görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Yusuf Atılgan'ın Anayurt Oteli kitabının sonunu hatırlattı bana bu alıntı. Zebercet'in ayrılığı ama tabi farklı bir ayrılık şimdi sonunu söylemeyeyim. :)
Ben de tutmadı bu tez .Bir insan sen de kötü şeyler bırakıyorsa o insan senin için iyi şeyleri anımsatmaz !!
Ayrılık gelince kusurlar ortadan kalkar ve at gözlüğü düşer o zaman değer anlaşılır lakin vakit gelmiştir geri dönülemez
Genelde tersi olur ama bilemedim şimdi
Bence tam anlamıyla ayrılmak istemediğimiz için iyi şeyleri anımsıyoruz o noktada.
1 önceki yanıtı göster
İyi şeyler biraz da dediğiniz gibi o anlar için tatlı bahanelerimiz oluyor.Ya da hayat sınavımızın durakları 🍂
Bana ne kadar kötü gelinmiş olunursa olsun ben ayrılık vakti çöktüğünde hiç kötü anımsayamadim. Hatta anımsayacak iyi şeyler aradım. Ve hayatıma girmek isteyen herkese iyi kal dilediğinde bulundum ama gidenlerin iyi kalması ne mümkündü ki?...
İşte tam olarak dediklerinin çerçevesinde bakmaya çalışarak yaşayınca hayatı isterse karşında ki dünyanın en kötü insanı olsun yine de onu kötü göremiyorsun,hayat sanırım bazen sanıldığından daha da pembe 😌🍂
Bir daha hayatında olmayacak/ olamayacak birini kötü hatirlamak istemiyor belki de insan. Ya da tüm kötülükler kişinin gidişiyle anlamını yitiriyor ve geriye sadece iyi şeyler kalıyor. Tuhaf bir olay sebebini çözemedim bende henüz.
Belki de gitmek zorunda olduğu için gitmiştir ve bence en acısı da bu😌
Olabilecek kötü şeyleri anımsamak daha feci
Hayatta ayıran ölüm anında ne hatırlıyor acaba insan...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.