Abdullâh bin Ahmed şöyle dedi:
“Babam Rahimehullâh’a “İrcâ” hakkında soru sorulurken duy-
dum. Dedi ki: “Biz deriz ki: Îmân söz ve amel’dir, artar ve eksilir.
Kişi zina ettiğinde, şarap içtiğinde îmânı eksilir.”
Abdullâh bin Ahmed yine şöyle dedi:
“Babama; Îmân söz ve ameldir, artar ve eksilir diyen fakat istis-
nâda bulunmayan kimse Mürci midir?” diye sordum. Bana: “Uma-
rım ki Mürcî değildir”, dedi.
Abdullâh, ardından babasının “İnşeAllâh müminim” diyerek
“îmânda istisnâda bulunma”nın cevâzına dâir getirdiği bazı delil-
leri zikretmiştir.
Ebû Dâvûd Süleymân bin Eş’as, Ahmed bin Hanbel’den şöyle
dediğini rivayet etmiştir:
“Namaz, zekât, hac ve birr (iyilik) îmândandır. Günahlar îmânı
eksiltir. Bir kişi “Namaz kılmam” derse kâfirdir.
Ahmed bin Hanbel Rahimehullâh “Usûl’us Sunne” isimli risâle-
sinde şöyle demiştir:
“Namazdan başka terki küfür olan amel yoktur. Kim namazı
terkederse kâfirdir. Nitekim Allâh, onun katlini helâl kılmıştır