Ancak Tanrı'nın var olduğunu ve beni dinlediğini düşündüğüm zaman mutlu oluyorum; ama başka hiçbir anlamı yokken, bu kadarı yaşamayı sürdürmek için yeterli değil. Mutluymuşum gibi yapıyorum; beni sevenleri, bana önem verenleri üzmemek için mutsuzluğumu gizliyorum. Geçenlerde intihar etmeyi bile düşündüm. Geceleri, yatmadan önce, kendimle uzun uzun konuşuyorum, intihar düşüncesi kafamdan çıkıp gitsin, diye dua ediyorum; canıma kıyarsam, nankörlük etmiş, bir kaçışa sığınmış, dünyaya hüzün ve acı saçmış olurum. Sabahları buraya gelip Azize Thérése'le konuşuyor, geceleri konuştuğum şeytanlardan beni kurtarmasını istiyorum. Bugüne kadar işe yaradı, ama gittikçe zayıf düşüyorum. Uzun süredir reddettiğim bir görevim olduğunu biliyorum, ama artık kabul etmeliyim. Görevim...
Sayfa 46Kitabı okudu
·
49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.