Özgürlüğüne vesile olan kar tanelerini sevecenlikle izliyor, gözlerinin içi gülüyordu. Kardelen çiçeği gibi hissetti kendini. Yağan beyaz kara, kara kışa inat, başını çıkarıp güneşe dönen Berfu gibi… Yasaklara göz hapsine rağmen dışarıda olmak dedi. Özgür olmayan bedenler için ne kadar büyük bi lütuftu. Ne sevda geliyordu aklına, ne evlilik. Bıraksalar yamacın en altındaki dere yatağına kadar durmadan koşardı.
Sayfa 87Kitabı okuyor
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.