'doğan her insan, ölene kadar eşref ve esfel arasında gidip gelişiyle, bu gidip gelişlerle sarkaca benzeyişi, rakkasa benzeyişi, alın yazısının sanki zikzağa benzeyişiyle yaşamış hayatını.
Hatasını yazgısına bağlayıp ilk esfelin de öncesinde,
daha bu dünyada hiç insan yok iken,
başka bir alemde suçunu Yaratıcıya atarak kendisini aklamaya çalışana benzeyen de olmuş,
dünyadaki tüm yanlışların yükünü kendi üzerine alan da.
Herkesi masum gören de olmuş, kendini hep suçlu hisseden de.'