Zihnimiz, dünyayı kendi prizmasından geçirerek son derece tanınmaz hale getirecek şekilde çarpıtan bir yapıdır ve bu priz manın “kırıcılığı” yani bozucu ve çarpıtıcı gücü, aslında öznel yargılarımızdan, kişisel kabul ve inançlarımızdan gelir geçmişten taşıdığımız, algılarımızın birçoğunu etkileyebilecek, baş edemediğimiz -psikolojide adına travma dediğimiz- duygusal bazı olumsuz deneyimlerimiz varsa, bu olumsuz olaylar dünya algımızı ve görüşlerimizi bize hiç fark ettirmeden, duygusal planda sürekli olarak çarpıtırlar.