Japon yazar Yoko Ogawa ile tanışma kitabım Hafıza Polisi. İsmini ve yerini bilmediğimiz küçük bir sahil kasabasında geçmekte hikaye. Öyle bir yer ki bu isimsiz kasaba, insanların gündelik hayatta kullandıkları çok sıradan eşyaların yok olması ve hafızalardan silinmesi burayı özel kılan şey aslında.
Bazen bir parfüm ya da çan, bazen bir şapka ya da kuşlar insanların hayatlarından sonsuza kadar çıkıyor. Yavaş yavaş siliniyor hafızalardan. Fakat ada sakinlerinden bazıları hafızalarından kaybolan nesneleri unutmak yerine sıkı sıkıya bağlanıyor ve kaybolan her nesneyi hatırlama devam ediyor. Bu olayların denetçileri de, kitaba da ismini veren, Hafıza Polisleri. Duygusuz, kindar ve son derece despotlar.
İlginç bir hikaye. Hafıza ve hatırlama temelli bir kurgusu var. Böyle metinler okumayı çok sevmeme rağmen kitaba karşı düşüncelerim çok arada kaldı. Arka planda anlatılan aşk kavramı benim içime pek sinmedi. Konusunu çok ilgi çekici bulsam da benim için ortalama bir metin Hafıza Polisi.