Tabîidir ki, asıl güzel açlık, değerli açlık, hakikete açlık; asıl susuzluk, gerçek susuzluk, öteye susayıştır. Âb-ı hayat peşinde olmaktır asıl susayış. İnsanın kendi sırrına, varoluşunun sırrına erişi, bir an bile Yaratıcısından uzak kalamama susuzluğu ve açlığıdır, gerçek açlık ve susuzluk.