Ali Fuat Başgil'in keşke 18 yaşında karşılaşsaydım dediği ruh terbiyesini anlatan bu kitabı benim yaptığım gibi İstanbul-Erzurum uçağında, Erzurum-Sarıkamış Doğu Ekspresi seferinde ya da derslerin okuma saatlerinde okuyup bitirmek yerine ders çalışır gibi sakin kafayla, günün belli zamanlarında kıraat edip içselleştirmeye çalışınca kanımca netice alınabilir. Ben mantığını kavradım fakat dediğim gibi pek de stratejik yoğunlaşmadım. Yolun başındaki genç arkadaşlar sindirirse bu kitap, bu dönüm noktaları yahut nirengi taşları olacaktır ki Cemil Meriç'in öyle olmuş.
