“..bir sonraki otobüsü beklersem onun bana neler yapacağını biliyordum.”
“Shannon,” diye fısıldadı annem. Aramanın ortasında duraksamıştı “Eve dönmekten korkmana gerek yok.”
“Yok mu?” saçlarımı yüzümden çekip şakağımdaki yara izini gösterdim.
“Okuldaki zorbalarla mücadele etmekle o kadar ilgileniyorsun ki,” diye hıçkırıkken gözyaşlarım yanaklarımdan aşağı süzülüyordu “En büyük Zorbanın bu çatının altında yaşadığını fark etmiyorsun.”
Sayfa 260Kitabı okudu
·
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.