Fetâ, insanlarda beklenti içinde olmaz ve onlardan herhangi bir şey istemez, durumunu insanlara açmaktan kaçınır.
Fetâ, ihtiyaç ve sıkıntılarını gizler, dışarıya karşı varlıklı ve tok görünmeye çalışır. Maruz kaldığı eziyetlere katlanır ve hak arama peşinde koşmaz. Başkalarının isteklerini, kendi isteklerine tercih eder ve bunu davranışlarına yansıtır. Başkalarının ihtiyaçlarına koşar, iyilikleri başa kakmaz, haklarını talep etme cüretinde bulunmaz, ancak başkalarının haklarına karşı son derece titiz davranır. Herkesi kendisinden üstün ve iyi görürken kendisini sürekli eksik ve kusurlu bulur. Yaptıklarını çok görmez, iyiliklerini azımsar.
Sayfa 126Kitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.