Oğuz Atay'ın okuduğum ilk yazıtı 8 hikayeden oluşan korkuyu beklerken kitabı oldu. Kitap her bir hikâyesinde insanın kişisel vaziyetini bir an'a ya da güne sığdırmak suretiyle ele almış. Hem akıcı hem sıkıcı hem de acayip bir şekilde ilerleyen bir kitaptı. Okurken yazarı ve yazdıklarını anlamaya çalışmak, okuyup anlamaktan daha zorlayıcı oldu. Bambaşka bir dil evreni Oğuz Atay diyebilirim. Kendine has ve farklı.
