Aynı ıstırabı paylaşmayan birine bu duyguyu anlatmak zor. Herhalde bir ruh tarafından ele geçirilmeye benziyordur diye tahmin ediyorum. Kalbin, zihnin ve ruhun ses, şarkı sözü veya ritim yaratma arzunu kontrol edemiyor ya da bunu geri çeviremiyorsa, içteki şeytanlardan arınma dürtüsüne karşı çaresiz hissediyorsan o zaman sürekli bir sonraki şarkının peşinden koşmaya ömür boyu mahkumsun demektir. Bu ıstırap, bu kadar yüce bir duygusu olmasa bir lanet olarak da görülebilir.