Anne
İyi değilim ben ama annemin sözünden çıkmadığım için mutluyum. Mutluyum mu dedim? Kocaman bir yalancıyım ben! Mutsuzum, yalnızım, zavallıyım... Üstelik günahkârım ben! Hak ettiğim hayatı yaşıyorum. Bedelini ödüyorum günahlarımın. Seni Tanrı'dan çok sevdiğim için Tanrı cezalandırdı beni Erim. Belki annem Tanrı ile işbirliği yapmıştır, kim bilir? Hiç kimseyi ondan daha çok sevmemi istemezdi. Burada her gün sensiz ölmekten çok sıkıldım. Erim beni de yanına alır mısın?
Sayfa 97 - ZeynepKitabı okudu
··
73 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.