Yemek kavramı ne kadar önemlidir
insanlar için; bir düşünsenize!..
"Yediğin önünde, yemediğin ardında"
deriz.
"Yeme den içmeden kesildi" deriz.
"Analar taş yesin, yarımşardan
beş yesin" deriz.
Böyle nice deyimimiz vardır yemek üzerine. Ya eşanlamlılara ne buyurulur:
Atıştırmak, kaşıklamak, çimlenmek, çöplenmek, tatmak, tıkınmak hatta ziftlenmek ve zıkkımlanmak da sayılırsa, yemek yeme eylemini gösteren sözcükleri abecenin tüm harflerinde bulabilirsiniz.
Koca şair Tevfik Fikret bile
"Yiyin efendiler yiyin bu han-ı iştiha sizin Doyunca, tıksırınca, patlayıncaya kadar yiyin" deme miş miydi?
Ne mutlu ki toplumda şairimizin bu öğüdünü tutup, yüzünü kara çıkarmayanlar az buz sayıda değil...
Değil mi?