Bütün canı, hayatiyeti, kini, sevgisi, korkusu, gücü kocaman gözlerine toplanmış. Gözlerin de arada bir, iğne ucu gibi bir pırıltı yanar söner. Keskin, batan bir pırıltıdır bu! Bu pırıltıdan korkulur. Korkunçtur. Parçalama ya, atılmaya hazırlanmış kaplanın gözlerinde de aynı pınltı ya nar söner mutlak. Bu nereden gelir? Belki yaratılıştadır. En doğ rusu, çekilen işkencede, dertte, beladadır. Memedin gözlerine bu pırıltı, son bir yıl içinde gelip yerleşmiştir. Ondan önce Me medin çocuk gözleri bir hayranlık, bir sevinç içinde parlardı...