"Bir kadın kaç yaşında olurdu sevmek için" cümlesinde durdu. Sevmek miydi bu? Sevmek neydi? Nasıl sevilirdi? Sokak köpekleriyle dosttu. Çöp arkadaşlığı vardı aralarında. Önce onların deşelemesine izin verirdi; kedi ve köpeklerin.
·
52 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Sardunya öldü ölecekti geldiğinde. Yerine alıştı, çiçek açtı. Beyazdı rengi. Konuştu onunla. Evde konuştuğu biri vardı artık... Erkek adam çiçek sevmez demişlerdi askerdeyken! Seviyordu o. Seveceği tek şey bu çiçekti çünkü... Sevmeyi biliyordu demek! Bu sevmek miydi? Bir kadın bir çiçek gibi mi sevilirdi? Bu kadını sevmeye hakkı var mıydı? Yoktu belki ama içinde delirip duran şey neydi? Onu bir daha görmedi ama düşündü durdu; Kolay gelsin mi demişti? Öyle demişti! Hurda toplayana kolay gelsin diye kim derdi ki? Hurdacı hurdacıya selam verir selam alırdı o kadar. Diğerleri, diğer insanlar çöpten olur olmazı toplayan birine niye kolay gelsin desin ki? Demez! Sorularını sardunyaya sordu! Cevapları ondan aldı. Çiçek kâh sarardı hüzünlendi kâh katmer katmer açıp durdu ve yine hilalin gökyüzüne asıldığı bir gün kadını yeniden gördü. Aynı çöpün yanına bir şeyler koyup yürüdü kadın! Baktı. Durdu. Sustu Bekir. Kadın konuştu ama "Her akşam bu anneyi beslerim" dedi. Kara gözlü kara kediyi gösterip ve hayırlı akşamlar dileyip yürüdü! "Kolay gelsin! Hayırlı akşamlar!" Bir kadın, iki cümle, kırklı yaşlara varırken hiç düşünmediği bir kalp! Gece koyulmaya, ömür durulmaya, sorular dimağını yormaya başladı ki, hurdacının tüm zamanı sardunya oldu... Çiçekten başka kime sorabilirdi ki? Hurda verdiği göbekli patrona mı?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.